Dolunay parlıyor.
Büyük çamın altında
tanrıça Hekate
ayakta duruyor,
ayakta düşünülmüş gibi.
Hekate’nin
senin için bakan gözleri var
senin için atan kalbi,
kederlerin arasında
kaybolmuş kederi,
bulunmuş uykusuzluğu…
Fısıldıyor gecenin sesleriyle:
‘‘Bu kadar yolu senin için geldim,
acıları,
kan ve gözyaşını,
zamanı gelince açan
ve solan
gülüşü geçerek.’’
Dolunay parlıyor.
Bir zamanlar
söylenen sözlerin yerinde
yeller esiyor,
büyük çamın altında
ayakta duruyor
yalnızlık.
Muzaffer KALE